İşte o yazı:
Bütün bir sezon yeterli, geçerli ve istikrarlı bir deplasman oyunu oynayamadılar. Bunun sebebi harika bir baskın hücum oyununa sahipken, bir set oyunu oturtamamış olmalarıydı. Dün en stresli maçta, rakiplerin oyunlarından aleyhte gol haberleri gelirken bunu yapabildiler. Mükemmel seviyede değil belki ama yeterli ve rakibe şans vermeyecek şekilde. Dün Galatasaray’a bir beraberlik yetiyordu... Zorlayıcı, maçı isteyen zor bir atmosferde soğukkanlılıklarını yitirmeden gerekli oyunu oynadılar. Göztepe’nin hücum kanatlarında Ghilas ve Gouffran’ı kullanışının artı ve eksi yönleri vardı. Geri dönüş zorluğundan yararlanamadılar belki ama içeri dönmelerini de engellediler. Göztepe ceza sahası içinde çoğalamadı. Terim, 8’i tam 10. sezonunda 7. şampiyonluğuna ulaştı böylece.
Gecenin sorusu
Tamam, Terim oyunculara dokunmayı biliyor. Onlara etki ediyor. Peki aynı anda hem Japon’a hem Yeşil Burun Adalı’ya, hem Brezilyalı hem Faslı’ya bunu bu kadar hızlı nasıl yapıyor?
Maçın starı
Sezonun yıldızı Sevimli Canavar Gomis. Ligin penaltı atışları en tartışmalı oyuncusu olarak ligin en iyi penaltı karşılayan kalecilerinden birinin karşısına dikilmek büyük cesaret. Büyük bir sezonu, büyük bir acıya çevirebilecek bir anda kumandaya geçen Gomis’i takdir etmek lazım. Lige karakterini veren oyuncuların başında o geliyor.
Maçın olayı
Terim Galatasaray’ın başına geçtiğinde yaralıydı. Milli takım macerası onu çok hırpaladı. Kabul edelim ki, Galatasaray camiasında da onu istemeyen çok isim vardı. Süreci mükemmel yönetti. Emekliliğin kapısına gelmiş hırçın bir karakterden sevecen ve tecrübeli bir futbol bilgesi portesine bu kadar hızlı geçebilmek inanılmaz.
Kısa mesaj
Hiç kuşkum yok: Terim 2. yıldızı düşünüyor.